Najnowsze artykuły
- Kim naprawdę był Anaruk 2019-11-01
- Grenlandzka kuchnia - ryby 2018-11-29
- Arktyczna Przygoda na Grenlandii 2016-12-09
- Noc polarna na Grenlandii 2016-10-24
- Wakacje na Grenlandii 2015-12-17
Aktualności
Film dokumentalny o Grenlandii
Zapraszam na zwiastun filmu dokumentalnego o Grenlandii w którego realizacji braliśmy czynny udział.
Nowa książka o Grenlandii
Nowa książka o Grenlandii, tym razem dla dzieci i młodzieży.
Zakupy "na desce"
Tylko ok. 10 % mieszkańców Grenlandii zajmuje się dziś zawodowo rybołówstwem i polowaniami, coraz więcej mieszkańców wyspy pracuje dziś na etacie. Choć wielu z tych ludzi w wolnym czasie poluje i łowi ryby to jednak nie są w stanie zapewnić sobie pełnego asortymentu tradycyjnego grenlandzkiego prowiantu. Wynika to m.in. z faktu że niektóre gatunki zwierząt jak np. wieloryby czy morsy dostępne są tylko dla zawodowych myśliwych czyli obywateli których przynajmniej połowa rocznych dochodów pochodzi z polowań i rybołówstwa). Wpływ na to mają również sezony polowań, np. na nurzyki poluje się tylko zimą kiedy większość ludzi nie zajmujących się zawodowo polowaczką ma swoje łodzie na lądzie.
To właśnie dlatego w każdej grenlandzkiej miejscowości znajduje się miejsce zwane Kalaalimineerniarfik (po duńsku Brættet czyli deska). Duńska nazwa pochodzi od sposobu sprzedawania towarów, które to po prostu były wykładane na desce przez myśliwych którzy sprzedawali swoją zdobycz po powrocie z polowania. Dziś w wielu miejscach sprzedaż na Kalaalimineerniarfik została została zefektyzowana - myśliwi zostawiają swój połów pracownikom, którzy za opłatą sprzedają towar innym mieszkańcom.
Dla kupujących bardzo ważne jest by sprzedawane towary były jak najświeższe, najlepiej upolowane rano lub dnia poprzedniego. Mięso i ryby leżą w skrzyniach oznaczonych kolorową plakietka z numerem. Kolor plakietki oznacza dzień w jaki upolowana został sprzedawany towar, a numer identyfikuje myśliwego który go dostarczył.
Poprzez zróżnicowanie w sezonach polowań odwiedzenie Kalaalimineerniarfik można porównać do kartkowania w kalendarzu. W styczniu i lutym dostaniemy tam renifera , marzec i kwiecień to białucha, a pojawienie się w maju kawioru z tasz (zajęcy morskich) oraz gromadników oznacza nadejście wiosny. Latem charakterystyczne są pstrągi (palie) oraz jedyna sprzedawana na Kalaalimineerniarfik roślina – anielski korzeń (występujący z reszta również w Polsce). W sierpniu ponownie pojawia się renifer oraz wół piżmowy. Listopad i grudzień to miesiące charakterystyczne dla nurzyków arktycznych. Niektóre gatunki jak foka czy dorsz dostępne są przez cały rok.
Kalaalimineerniarfik to nie tylko punkt sprzedaży. Ten niepozorny ryneczek, szczególnie w mniejszych osadach ma ważne znaczenie społeczne. Jest to miejsce spotkań i wymiany wiadomości tak istotnych jak pogoda czy występowanie zwierzyny jak i plotek i ploteczek z ostaniach dni.
Kalaalimineerniarfik jest miejscem bardzo chętnie odwiedzanym przez turystów, którzy na własne oczy mogą zobaczyć egzotyczne i niedostępne w ich krajach gatunki ryb i zwierząt oraz wskazać palcem kawałek mięsa który chcieliby zjeść na kolacje. W czasach kiedy większość mięsa kupujemy w hermetycznych opakowaniach wielu przyjezdnych traktuje Kalaalimineerniarfik jako grenlandzką atrakcję turystyczną.
Autor: A. Jarniewski (05.02.2013)
___________________________________________________________________________
Zobacz również:
Zwierzyna i polowania na Grenlandii (zdjęcia)